|
|
|---|
| 1 | Een onderwijzing1) van Asaf.2) O mijn volk! neem mijn leer ter oren; neigt ulieder oor tot de redenen mijns monds.
|
| 2 | Ik zal mijn mond opendoen met spreuken;3) ik zal verborgenheden4) overvloediglijk uitstorten, van ouds her;
|
| 3 | Die wij gehoord hebben en weten ze, en onze vaders ons verteld hebben.
|
| 4 | Wij zullen het niet verbergen voor hun kinderen, voor het navolgende geslacht, vertellende de loffelijkheden5) des HEEREN, en Zijn sterkheid, en Zijn wonderen, die Hij gedaan heeft.
|
| 5 | Want Hij heeft een getuigenis opgericht in Jakob, en een wet gesteld in Israël; die Hij onzen vaderen geboden heeft, dat zij ze hun kinderen zouden bekend maken;
|
| 6 | Opdat het navolgende geslacht die weten zou, de kinderen, die geboren zouden worden; en zouden opstaan, en vertellen ze hun kinderen;
|
| 7 | En dat zij hun hoop op God zouden stellen, en Gods daden niet vergeten, maar Zijn geboden bewaren;
|
| 8 | En dat zij niet zouden worden gelijk hun vaders, een wederhorig en wederspannig geslacht; een geslacht, dat zijn hart niet richtte,6) en welks geest niet getrouw was met God.
|
| 9 | (De kinderen7) van Efraim, gewapende boogschutters, keerden om ten dage des strijds.)
|
| 10 | Zij hielden Gods verbond niet, en weigerden te wandelen in Zijn wet.
|
| 11 | En zij vergaten Zijn daden, en Zijn wonderen, die Hij hun had doen zien.
|
| 12 | Voor hun vaderen had Hij wonder gedaan, in Egypteland, in het veld8) van Zoan.
|
| 13 | Hij kliefde de zee, en deed er hen doorgaan; en de wateren deed Hij staan als een hoop.
|
| 14 | En Hij leidde hen des daags met een wolk, en den gansen nacht met een licht des vuurs.
|
| 15 | Hij kliefde de rotsstenen in de woestijn, en drenkte hen overvloedig, als uit afgronden.9)
|
| 16 | Want Hij bracht stromen voort uit de steenrots, en deed de wateren afdalen als rivieren.
|
| 17 | Nog voeren zij wijders voort tegen Hem te zondigen, verbitterende den Allerhoogste in de dorre wildernis.
|
| 18 | En zij verzochten God in hun hart, begerende spijs naar hun lust.10)
|
| 19 | En zij spraken tegen God, zij zeiden: Zou God een tafel kunnen toerichten in de woestijn?
|
| 20 | Ziet, Hij heeft den rotssteen geslagen, dat er wateren uitvloeiden, en beken overvloediglijk uitbraken, zou Hij ook brood kunnen geven? Zou Hij Zijn volke vlees toebereiden?
|
| 21 | Daarom hoorde de HEERE11), en werd verbolgen;12) en een vuur werd ontstoken tegen Jakob, en toorn ging ook op tegen Israël;
|
| 22 | Omdat zij in God niet geloofden, en op Zijn heil niet vertrouwden.
|
| 23 | Daar Hij den wolken van boven gebood14), en de deuren15) des hemels opende;
|
| 24 | En regende op hen het Man om16) te eten, en gaf hun hemels17) koren.
|
| 25 | Een iegelijk at het brood der Machtigen;18) Hij zond hun teerkost tot verzadiging.
|
| 26 | Hij dreef den oostenwind voort in den hemel,19) en voerde den zuidenwind aan door Zijn sterkte;
|
| 27 | En regende op hen vlees als stof20), en gevleugeld gevogelte21) als zand der zeeen;
|
| 28 | En deed het vallen in het midden zijns legers, rondom zijn woningen.
|
| 29 | Toen aten zij, en werden zeer zat; zodat Hij hun hun lust22) toebracht.
|
| 30 | Zij waren nog niet vervreemd23) van hun lust; hun spijs was nog in hun mond,
|
| 31 | Als Gods toorn tegen hen opging, dat Hij van hun vetsten24) doodde, en de uitgelezenen25) van Israël nedervelde.
|
| 32 | Boven dit alles zondigden zij nog,26) en geloofden niet, door27) Zijn wonderen.
|
| 33 | Dies deed Hij hun dagen vergaan in ijdelheid28), en hun jaren in verschrikking.
|
| 34 | Als Hij hen doodde, zo vraagden zij naar Hem, en keerden weder, en zochten God vroeg;
|
| 35 | En gedachten, dat God hun Rotssteen was, en God, de Allerhoogste, hun Verlosser.
|
| 36 | En zij vleiden29) Hem met hun mond, en logen Hem met hun tong.
|
| 37 | Want hun hart was niet recht met Hem, en zij waren niet getrouw in Zijn verbond.
|
| 38 | Doch Hij, barmhartig zijnde, verzoende30) de ongerechtigheid, en verdierf31) hen niet; maar wendde dikwijls32) Zijn toorn af, en wekte Zijn ganse33) grimmigheid niet op.
|
| 39 | En Hij dacht, dat zij vlees34) waren, een wind,35) die henengaat en niet wederkeert.
|
| 40 | Hoe dikwijls verbitterden zij Hem in de woestijn, deden Hem smart36) aan in de wildernis!
|
| 41 | Want zij kwamen37) alweder, en verzochten God, en stelden den Heilige38) Israëls een perk.39)
|
| 42 | Zij dachten niet aan Zijn hand,40) aan den dag, toen Hij hen van den wederpartijder41) verloste;
|
| 43 | Hoe Hij Zijn tekenen stelde in Egypte, en Zijn wonderheden in het veld van Zoan;42)
|
| 44 | En hun vloeden in bloed veranderde, en hun stromen, opdat zij niet zouden drinken.
|
| 45 | Hij zond een vermenging van ongedierte onder hen, dat hen verteerde, en vorsen,43) die hen verdierven.
|
| 46 | En Hij gaf hun gewas den kruidworm, en hun arbeid44) den sprinkhaan.
|
| 47 | Hij doodde45) hun wijnstok door den hagel, en hun wilde vijgebomen door vurigen46) hagelsteen.
|
| 48 | Ook gaf47) Hij hun vee den hagel over, en hun beesten aan de vurige48) kolen.
|
| 49 | Hij zond onder hen de hittigheid49) Zijns toorns, verbolgenheid, en verstoordheid, en benauwdheid, met uitzending der boden50) van veel51) kwaads.
|
| 50 | Hij woog52) een pad voor Zijn toorn; Hij onttrok hun ziel niet van den dood; en hun gedierte53) gaf Hij aan de pestilentie over.
|
| 51 | En Hij sloeg al het eerstgeborene in Egypte, het beginsel54) der krachten in de tenten55) van Cham.
|
| 52 | En Hij voerde Zijn volk als schapen, en leidde hen, als een kudde, in de woestijn.
|
| 53 | Ja, Hij leidde hen zeker, zodat zij niet vreesden; want de zee56) had hun vijanden overdekt.
|
| 54 | En Hij bracht hen tot de landpale57) Zijner heiligheid, tot dezen berg,58) dien Zijn rechterhand verkregen heeft.
|
| 55 | En Hij verdreef voor hun aangezicht de heidenen, en deed hen vallen59) in het snoer60) hunner61) erfenis, en deed de stammen Israëls in hun tenten wonen.
|
| 56 | Maar62) zij verzochten en verbitterden God, den Allerhoogste, en onderhielden Zijn getuigenissen63) niet.
|
| 57 | En zij weken terug, en handelden trouwelooslijk, gelijk hun vaders;64) zij zijn omgekeerd, als een bedriegelijke65) boog.
|
| 58 | En zij verwekten Hem tot toorn66) door hun hoogten67), en verwekten Hem tot ijver68) door hun gesneden beelden.
|
| 59 | God hoorde69) het en werd verbolgen, en versmaadde Israël zeer.
|
| 60 | Dies verliet Hij den tabernakel te Silo,70) de tent, die Hij tot een woning gesteld had onder de mensen.71)
|
| 61 | En Hij gaf Zijn sterkte72) in de gevangenis, en Zijn heerlijkheid in de hand des wederpartijders.73)
|
| 62 | En Hij leverde Zijn volk over ten zwaarde, en werd verbolgen tegen Zijn erfenis.
|
| 63 | Het vuur verteerde hun jongelingen, en hun jonge dochters werden niet geprezen.
|
| 64 | Hun priesters77) vielen door het zwaard, en hun weduwen78) weenden niet.
|
| 65 | Toen ontwaakte79) de Heere, als een slapende, als een held, die juicht van den wijn.80)
|
| 66 | En Hij sloeg Zijn wederpartijders81) aan het achterste; Hij deed hun eeuwige82) smaadheid aan.
|
| 67 | Doch Hij verwierp de tent83) van Jozef, en den stam van Efraim verkoos Hij niet.
|
| 68 | Maar Hij verkoos den stam van Juda, den berg Sion, dien Hij liefhad.
|
| 69 | En Hij bouwde Zijn heiligdom84) als hoogten,85) als de aarde, die Hij gegrond heeft in eeuwigheid.
|
| 70 | En Hij verkoos Zijn knecht David, en nam hem van de schaapskooien;
|
| 71 | Van achter de zogende86) schapen deed Hij hem komen, om te weiden87) Jakob, Zijn volk, en Israël, Zijn erfenis.
|
| 72 | Ook heeft hij hen geweid naar de oprechtheid zijns harten, en heeft hen geleid met een zeer88) verstandig beleid zijner handen.
|
|
|
|---|