|
---|
1 | Toen antwoordde Mozes, en zeide: Maar zie, zij zullen mij niet geloven,1) noch mijn stem horen; want zij zullen zeggen: De HEERE is u niet verschenen!
|
2 | En de HEERE zeide tot hem: Wat is er in uw hand? En hij zeide: Een staf.2)
|
3 | En Hij zeide: Werp hem ter aarde. En hij wierp hem ter aarde! Toen werd hij3) tot een slang;4) en Mozes vlood van haar.5)
|
4 | Toen zeide de HEERE tot Mozes: Strek uw hand uit, en grijp haar bij haar staart! Toen strekte hij zijn hand uit, en vatte haar, en zij werd tot een staf in zijn hand.6)
|
5 | Opdat zij geloven, dat u verschenen is de HEERE, de God hunner vaderen, de God van Abraham, de God van Izak, en de God van Jakob.
|
6 | En de HEERE zeide verder tot hem: Steek nu uw hand in uw boezem. En hij stak zijn hand in zijn boezem; daarna trok hij ze uit, en ziet, zijn hand was melaats, wit als sneeuw.
|
7 | En Hij zeide: Steek uw hand wederom in uw boezem. En hij stak zijn hand wederom in zijn boezem; daarna trok hij ze uit zijn boezem, en ziet, zij was weder als zijn ander vlees.
|
8 | En het zal geschieden, zo zij u niet geloven, noch naar de stem van het eerste teken horen,7) zo zullen zij de stem van het laatste teken geloven.
|
9 | En het zal geschieden, zo zij ook deze twee tekenen niet geloven, noch naar uw stem horen, zo neem van de wateren der rivier, en giet ze op het droge; zo zullen de wateren, die gij uit de rivier zult nemen, diezelve zullen tot bloed worden op het droge.
|
10 | Toen zeide Mozes tot de HEERE: Och Heere!8) ik ben geen man wel ter tale,9) noch van gisteren, noch van eergisteren,10) noch van toen af, toen Gij tot Uw knecht gesproken hebt; want ik ben zwaar van mond, en zwaar van tong.
|
11 | En de HEERE zeide tot hem: Wie heeft den mens den mond gemaakt,11) of wie heeft den stomme, of dove, of ziende, of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de HEERE?
|
12 | En nu ga henen, en Ik zal met uw mond zijn, en zal u leren, wat gij spreken zult.12)
|
13 | Doch hij zeide: Och, Heere! zend toch13) door de hand desgenen, dien Gij zoudt zenden.
|
14 | Toen ontstak de toorn des HEEREN over Mozes, en Hij zeide: is niet Aaron, de Leviet, uw broeder? Ik weet, dat hij zeer wel spreken zal,15) en ook, zie, hij zal uitgaan u tegemoet;16) wanneer hij u ziet, zo zal hij in zijn hart verblijd zijn.
|
15 | Gij dan zult tot hem spreken, en de woorden17) in zijn mond leggen;18) en Ik zal met uw mond, en met zijn mond zijn; en Ik zal ulieden leren, wat gij doen zult.
|
16 | En hij zal voor u tot het volk spreken; en het zal geschieden, dat hij u tot een mond zal zijn,19) en gij zult hem tot een god zijn.20)
|
17 | Neem dan dezen staf in uw hand, waarmede gij die tekenen doen zult.21)
|
18 | Toen ging Mozes heen, en keerde weder tot Jethro, zijn schoonvader, en zeide tot hem: Laat mij toch gaan, dat ik wederkere tot mijn broederen, die in Egypte zijn, en zie, of zij nog leven. Jethro dan zeide tot Mozes: Ga in vrede!
|
19 | Ook zeide de HEERE tot Mozes in Midian:22) Ga heen, keer weder in Egypte, want al de mannen zijn dood, die uw ziel zochten.23)
|
20 | Mozes dan nam zijn vrouw, en zijn zonen, en voerde hen op een ezel, en keerde weder in Egypteland; en Mozes nam den staf Gods in zijn hand.24)
|
21 | En de HEERE zeide tot Mozes: Terwijl gij heentrekt, om weder in Egypte te keren, zie toe, dat gij al de wonderen doet voor Farao, die Ik in uw hand gesteld heb;25) doch Ik zal zijn hart verstokken,26) dat hij het volk niet zal laten gaan.
|
22 | Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israël.27)
|
23 | En Ik heb tot u gezegd:28) Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene! maar gij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene doden!
|
24 | En het geschiedde op den weg, in de herberg,29) dat de HEERE hem tegenkwam, en zocht hem te doden.30)
|
25 | Toen nam Zippora een stenen mes en besneed de voorhuid haars zoons,31) en wierp die voor zijn voeten, en zeide:32) Voorwaar, gij zijt mij33) een bloedbruidegom!34)
|
26 | En Hij liet van hem af.35) Toen zeide zij: Bloedbruidegom! vanwege de besnijdenis.36)
|
27 | De HEERE zeide ook tot Aaron: Ga Mozes tegemoet in de woestijn. En hij ging, en ontmoette hem aan den berg Gods,37) en hij kuste hem.
|
28 | En Mozes gaf Aaron te kennen al de woorden des HEEREN, Die hem gezonden had, en al de tekenen, die Hij hem bevolen had.
|
29 | Toen ging Mozes en Aaron, en zij verzamelden al de oudsten der kinderen Israëls.
|
30 | En Aaron sprak al de woorden, die de HEERE tot Mozes gesproken had; en hij deed de tekenen voor de ogen des volks.
|
31 | En het volk geloofde, en zij hoorden, dat de HEERE de kinderen Israëls bezocht, en dat Hij hun verdrukking zag,38) en zij neigden hun hoofden, en aanbaden.
|
|
---|